Guardian Angel

Ο Φύλακας Άγγελός της είναι μπλέ.

Δεν ξέρει άν είναι άντρας ή γυναίκα.

Δεν την αφορά.

Είναι, όμως, δίπλα της. Συνέχεια.

Τον νοιώθει.

Ακούει την ανάσα του.

Νοιώθει την αύρα του.

Αφουγκράζεται τα βουβά του λόγια.

Τον κοιτάει στα μάτια.

Χωρίς να βλέπει τίποτα.

Τυχαία τον ακουμπάει και ανατριχιάζει.

Είναι εκεί σε κάθε της δυσκολία, κάθε της χαρά.

Της χτυπάει την πλάτη, την αγκαλιάζει.

Ο Φύλακας Άγγελός της είναι μπλέ.

Σαν εκείνη.

Ο άλλος της εαυτός.

Αυτός που θα ήθελε πάντα να είναι.

Βρίσκεται πάντα στο πλευρό της και την προφυλάσσει απ΄τις κακοτοπιές.

Είναι η φωνή της λογικής της.

Η παρόρμησή της.

Είναι το φρένο και το γκάζι της.

Τον αγάπησε με τον καιρό.

Του άνοιξε την καρδιά της.

Τις νύχτες χωρίς ύπνο του είπε τα πάντα.

Όχι ότι δεν τα ήξερε.

Τις νύχτες αγκαλιά με το μπουκάλι κλάψανε μαζί.

Πόνεσαν μαζί.

Ήταν εκεί, τον ένοιωθε.

Ο Φύλακας Άγγελός της είναι μπλέ.

Όταν πήγε να σκοντάψει, την κράτησε.

Όταν πήγε να πέσει, την ανέβασε.

Όταν πήγε να χαρεί χωρίς λόγο, την σταμάτησε.

Όταν χρειάστηκε δύναμη, της την έδωσε.

Όταν ήθελε να κλάψει, της χάρισε τον ώμο του και της σκούπισε τα δάκρυά της.

Όταν ήθελε να γελάσει, γελούσε πρώτα εκείνος και της κρατούσε το τέμπο.

Εκεί, δίπλα στο τζάκι χωρίς φωτιά.

Μ΄ένα κερί.

Κι ένα τσιγάρο.

Ο Φύλακας Άγγελός της είναι μπλέ.

Κι όταν εκείνη τον παρακάλεσε να φύγει, εκείνος την κράτησε.

Όταν εκείνη απελπίστηκε, της φύσηξε στα πνευμόνια της ελπίδα.

Όταν εκείνη ήταν μόνη, της έκανε παρέα.

Όταν εκείνη πέθανε, την σήκωσε απαλά και την πήγε στον Παράδεισο.

Χαϊδεύοντάς της τα μαλλιά και φιλώντας την στα χείλη.

Μέχρι εκεί όπου καμμιά ψυχή δεν νοιώθει, παρά μόνο αγαλλίαση........