Θαυμάζοντας κι Απαξιώνοντας συνάμα
το πορτραίτο σου
Ζωγραφισμένο όπως εγώ το ήθελα
Ναι, εγώ πήρα το χέρι του ζωγράφου
Το πήγα παντού στον καμβά
Να ζωγραφίσει κάθε σου λεπτομέρεια
που μ' αναστατώνει...
Σήμερα το μυαλό μου ταξίδεψε πάλι
Πίσω στον χρόνο
Όχι πολύ μακρυά
Όχι πολύ κοντά
Μα, τόσο, που φοβήθηκα πως θα μείνω...
θα μ΄αφήσεις... ίσως χωρίς να το θέλεις...
Στοιχειωμένη...
για πάντα...
Εικόνα απο το www.deviantart.com
5 comments:
Όταν αρχίσουν οι Σιωπές του άλλου να αποκτούν αντίλαλο μ έσα μας φορώντας τη γνώριμη χροιά της θωπείας του,
τότε το Είναι αντηχεί στους τέσσερις Ορίζοντές του
ανατολές και δύσεις Ονείρων που εγκλωβίστηκαν στην Παραμυθοχώρα του Έρωτα...
Στοιχειωμένη καθε Ψυχή
που δοθηκε εξΟλοκλήρου στον Ερωτα
μάτια μου...
Φιλί.... φαντασμα νοσταγλίας ενός μελλοντος που σε 2 μέρες καποτε χωρούσε..
τωρα φοβαμαι δε θα συμβει ποτέ...
Αυτά φοβάμαι, που εγκλωβίστηκαν. Άραγε θα σκορπιστούν ποτέ σε κόκκους αέρα; Έτσι ελπίζω...
Καλημέρα και Καλή Εβδομάδα reflection μου.
Πορτραίτο θαλερό αντάμωσα, σκαρφισμένο απο γυναίκα ευφάνταστη, που τολμά μαεστρικά να θαυμάσει τους φόβους της, απαξιώνοντας συνάμα τον χρόνο που αμείλικτα την κρατά στοιχειωμένη...
Υπέροχο το κείμενο σου Σμαρτούλα μου!
Την καλησπέρα μου
Ένα Πνεύμα
"Παίζοντας" πάλι με τις λέξεις που'γραψα, πνεύμα μου, δημιούργησες το πορτραίτο της γυναίκας που πάντα ονειρευόμουν να είμαι. Θα κλείσω τα μάτια και θα ονειρευτώ πως η τύχη με παίρνει απ΄το χέρι και με οδηγεί στον δρόμο της αναγέννησης, όταν, απαξιώνοντας τον χρόνο και θαυμάζοντας τους φόβους, ευφάνταστη θα γενώ...
Γλυκειά Καληνύχτα
Να πω ότι κατάλαβα θα σε γελάσω. Αμοιρος από αντίληψη της ποιητικής γραφής, μένω στην κυριολεξία και δεν συλλαμβάνω την αλληγορία... Δικό μου το πρόβλημα. Δεν φταίει η ποίηση, αλλά εγώ που είμαι ντουβάρι στη μεταφορά και αλληγορία!
Post a Comment