Μπλέ Βάλς

Τα χέρια δεν υπακούν
Πιάνω χαρτάκι και φίλτρο για να φτιάξω τσιγάρο
Τα χέρια τρέμουν
Δεν ξέρω γιατί
ή μήπως ξέρω?
Όλη μέρα σε χάιδευα, όλη μέρα σου μίλαγα
Και ήσουν εκεί και απαντούσες...
Μόνο...που δεν ήσουν
Μόνο εγώ καταλαβαίνω
Τάχα μου το κίτρινο
Τάχα μου το πράσινο
Τάχα μου....δεν νοιώθεις καλά
φυσικά δεν φταίω εγώ
Μα φυσικά δεν φταίω
Γιατί να φταίω?
Επειδή χορεύω μπλέ βάλς?
Μίλησες για κίτρινο και πράσινο
Όχι για μπλέ...
Το μπλέ δεν φταίει ποτέ
Το μπλέ είναι τ΄ουρανού
Της θάλασσας...
Της ζωής και της ελπίδας
Σωστά της ελπίδας
είναι το μπλέ κι όχι το πράσινο
όπως όλοι νομίζουν....
Όταν θα διαβάζεις αυτό
εγώ θα χορεύω μπλέ βάλς
κι αν δεν έχεις χορέψει ποτέ βάλς
τότε δεν μπορείς να ξέρεις
δεν μπορείς να γνωρίζεις
πως....
όταν χάνεσαι στον ρυθμό του
στροβιλίζεσαι,
εξαφανίζεσαι
εξαϋλώνεσαι....

(Φυσικά υπέροχη φωτογραφία απ΄το ντέβιανταρτ τελεία κόμ)