Αγάπη...

Ανασαίνω μόνο επειδή υπάρχετε

Υπάρχω μόνο για σας

Τα πνευμόνια μου γεμίζουν με τόσο

αέρα που νομίζω θα εκραγούν

Αγάπη αγνή, άδολη, χωρίς προσδοκίες γι΄ανταπόδοση

Αγάπη καθαρή, υπέροχη

Αγάπη που συγχωρεί

δικαιολογεί

αιτιολογεί

συνεπαίρνει

διαρκεί

μεγαλώνει κάθε δευτερόλεπτο

και για οποιονδήποτε λόγο

σοβαρό ή αστείο...

Αγάπη...

Όταν σας αγγίζω

Όταν σας λέω ιστορίες

Όταν παίζουμε

Όταν μαλώνουμε...

Αγάπη...

Πέρα απο κάθε όριο

Πολύχρωμη περισσότερο από κάθε φαντασία

Μεγαλώσατε...

Δεν είστε πια μωρούλια άν και είστε μωρά

Όμως, όταν σε κοιτάω - αγόρι μου - είσαι άντρας

Ψήλωσες, ομόρφηνες περισσότερο, είσαι τέλειος

Κι όταν σε κοιτάω - κοπέλλα μου - είσαι τ΄όνειρό μου

Ό,τι πάντα ήθελα

Πριν σας γνωρίσω, άκουγα τους άλλους να λένε

και στην ουσία δεν άκουγα...

Δεν καταλάβαινα

Τώρα ξέρω...

Κι αυτή η γνώση μου δίνει τόση δύναμη

τόση ενέργεια

τόση ζωντάνια

Για σας

Σήμερα το βράδυ που σε φίλησα, κι είχες πυρετούλι

ένοιωσα ευάλωτη...

Αδύναμη να κάνω κάτι γι΄αυτό

Να πάρω εγώ τον πυρετό, να μην τον έχεις εσύ,

αλλά εγώ

Εγώ αντέχω...

Κι άλλο, κι άλλα...

Ξέρω, είμαι υπερβολική...

Αλλά, έτσι μ΄αρέσει εμένα

Να υπερβάλλω...

Σας λατρεύω