Friday, May 02, 2008

Υπέροχο...μπλέ


Όταν η καθημερινότητα δεν αντέχεται...

Όταν τ΄αυτιά μου βουίζουν σ΄έναν αδιάκοπο, ακατανόητο ήχο...

Όταν όλοι ζητάνε κι ο χρόνος δεν φτάνει...

Όταν νοιώθω πως το κεφάλι μου θα σπάσει...

Κλείνω τα μάτια κι αφήνομαι σ' αυτό το υπέροχο, αναζωογονητικό μπλέ σου...

Βουτάω το κεφάλι μου στο πεντακάθαρο νερό σου κι όλα λιώνουν, φεύγουν...

Είμαι εγώ κι εσύ, χωρίς χρόνο, χωρίς άλλους, χωρίς...

Τινάζω την χρυσή ουρά μου σ΄ένα μακροβούτι κι έρχομαι μέσα σου, βαθιά....

Εκεί που το μπλέ είναι ακόμα πιό μπλέ, σκούρο, αδιάφανο...

Απλώνεις τα υδάτινα χέρια σου και μου χαϊδεύεις τα μαλλιά σε μιά κίνηση μητρική, κατευναστική...

Μόνο, πάψε πιά να με ρωτάς τί ήταν αυτό που με δελέασε και σ'απαρνήθηκα κάνοντας την ουρά μου πόδια...

Δεν θυμάμαι πιά...

11 comments:

helorus said...

υπέροχο μπλε
που θα πάει
έρχεται
σχεδόν είναι εδώ

τώρα για τα περί ουράς και ποδιών, ως άντρας, έχω απαντήσεις αλλά η συγκρατημένη μου φύση μου απαγορεύει να προχωρήσω περισσότερο ;)

έλα πλάκα κάνω, τρυφερό ποστ, όμορφη φωτό

καλή, γλυκιά μέρα να έχεις :)

Roadartist said...

Υπεροχο μπλε.. Οπως το εγραψες ακριβως.. Ολα τα καθαγιαζει και φερνει μια απιστευτη γαληνη...

Καλο μηνα!

γιώργος said...

Καλησπέρα σμαρτούλα μου…
Χρόνια Πολλά και Καλά…
Σου εύχομαι τα καλύτερα στη ζωή σου…
Και του Χρόνου…
Να χαίρεσε τα μικρά σου...

Και να πεις σε 'κείνο το μπλε με τις απορίες
ότι απαρνήθηκες την ουρά σου με δύο πόδια
για να μπορείς να γυρνάς τον κόσμο
και να αντιλαμβάνεσαι ότι τέτοιο μπλε
δεν υπάρχει πουθενά...

Unknown said...

ένας ακόμη έρωτας είναι η αιτία...

ίσως...

:)

φιλιά βρόχινα...

bluesmartoula said...

Helorus συγκρατημένο πειραχτήρι εσύ! χιχιχι...
Ναι, η φωτογραφία είναι απο την αγαπημένη μου παραλία που κάθε καλοκαίρι φιλοξενεί εμένα και τα παιδιά μου και η θάλασσά της μας επιτρέπει να απολαμβάνουμε το υπέροχο μπλέ της!

Roadartist μου συμφωνώ απόλυτα μαζί σου. Καλό μήνα!

Γιώργο μου, να΄σαι καλά! Σ΄ευχαριστώ για τις ευχές σου. Και, ίσως να΄χεις δίκιο. Ίσως γι΄αυτό να είχα απαρνηθεί την ουρά μου...η γοργόνα...

Νεράϊδα μου, έτσι λένε. Πως οι γοργόνες θέλουν να πάψουν να είναι αθάνατες και να έχουν πόδια για να ζήσουν μαζί με τον άντρα που αγαπούν. Αρκεί ο άντρας να παραδεχτεί τον έρωτά του και πούφ! η ουρά έγινε πόδια...
Ίσως να΄ταν κι αυτό... δεν θυμάμαι.
Θυμάμαι μόνο το υπέροχο μπλέ που με τυλίγει...

Γλυκειά καληνύχτα σε όλους

faraona said...

Απεραντο μπλε
που σε συνεπαιρνει.
Η αγκαλια της θαλασσας ειναι ιαμα για τους ανθρωπους.
φιλια

πνευμα said...

"Δεν σε ρωτώ μήτε για σένα ανησυχώ ,γιατί καλά γνωρίζω.
Δεν απαρνήθηκες εμέ
μα μια ζωή στο γκρίζο..."

Την καλημέρα μου και χρόνια πολλά Charmed one...

bluesmartoula said...

Είναι faraona μου, είναι ίαμα και ίαση!

Πνεύμα (Leo), καταπληκτικό το στοιχάκι! Μάλλον έχεις δίκιο κι εσύ...

Γλυκειά καληνύχτα

bluesmartoula said...

Σόρρυ, ορθογραφικό. Και διορθώνω: στιχάκι...
(έχω κάτι με την ορθογραφία...)

Vany said...

Τίποτα δεν είναι σαν τη θάλασσα.
Με ταξιδεύει,με κάνει να σκέφτομαι πιο καθαρά,με αναζωογονεί.
Άντε,φτάνει ο καιρός που θα κάνουμε βουτιές...

bluesmartoula said...

Vany μου, δίκιο έχεις φτάνει το καλοκαίρι... Γιούπι!
Γλυκειά Καλησπέρα