Ερωτηματικά...

Σηκώθηκα το πρωί με δυνατό πονοκέφαλο... Με το ζόρι... Δεν ήθελα. Αναμαλλιασμένη και με πρησμένα τα μάτια απ΄τον ύπνο, έσουρα το κορμί μου μέχρι το μπάνιο για να ρίξω νερό στο πρόσωπό μου και να κάνω ένα ντούζ, μήπως συνέλθω και ξυπνήσω. Κοιτάχτηκα στον καθρέφτη και τρόμαξα! Μάλλον, όλο το βράδυ τσακωνόμουνα ή με το μαξιλάρι ή με το πάπλωμα. Έριξα κρυφή ματιά, αλλά και τα δύο σώα...(ούφ!). Το ξυπνητήρι μόνο είδα να΄χει τα χάλια του. Ε! δεν είναι και το καλύτερο καθημερινά να σε πετάνε στον τοίχο....(καϋμενούλι...)

Αναρρωτήθηκα πως όλες αυτές οι όμορφες στα έργα ή στις διαφημίσεις ξυπνάνε και το μαλλί είναι άψογο (λές και τό'χουν κολλήσει πάνω στο κεφάλι τους - τρίχα δεν πετάει απ΄το μιζανπλί), το μακιγιάζ στην θέση του - μέχρι και το άι-λάϊνερ (πως λέμε άι χάσου) σε απόλυτη ευθεία και αρμονία με το βλέφαρο... Κι η βλεφαρίδα πυκνήήήήήή.... Μήπως πρίν ξυπνήσουν έχει ήδη κάνει την επίσκεψή του ο κομμωτής κι ο μακιγιέρ κι έχουν τακτοποιήσει τα πάντα "ενώ αυτές κοιμούνται"?
Και δεν έχουν ποτέ πονοκέφαλο? Μές την τρελλή χαρά σηκώνονται πρωί πρωί ό,τι κι άν έχουν κάνει το προηγούμενο βράδυ - από σέξ, μέχρι ανελέητο κυνηγητό των εγκληματιών για την αποκατάσταση της τάξης...

Και τσίτα το δέρμα. Ούτε ρυτιδίτσα, να με πάρει η ευχή...

Ρε μήπως γερνάω? Άκου ερωτηματικά που είχα πρωί πρωί...

Έπλυνα μούρη, έκανα ντούζ, χτένισα μαλλί, έντυσα κορμί, έβαψα μάτι, χείλη, μάγουλα κι έφυγα...

Μπάάάά, δεν γερνάω ακόμη...