Έλα,
Θα΄ρθεις?
Έλα,
Σε περιμένω
βουβή πνοή
στο κρυσταλλένιο κλουβί μου
Έλα,
Κοντεύεις?
Πάγωσα εδώ μέσα στο χιόνι
Έλα,
Άργησες...
Πόσο κρατάει το λίγο εδώ στον πάγο?
Έλα,
Κοντά μου
Να μ΄αγγίξεις λίγο, απαλά...
να θυμηθώ
και τότε...
ίσως...
γίνει η ψυχή μου λάβα
τα δάκρυα ποτάμι
και φύγει πιά αυτό το κομματάκι γυαλί
απ΄τα μάτια μου
να μη φαντάζουν όλα παγωμένα...
Το μυαλό μου έτρεχε: στο παραμύθι "Η Βασίλισσα του Χιονιού"
8 comments:
Χειμωνιάτικα χαϊκού, πεντακάθαρα και όμορφα σαν νιφάδες χιονιού
Στο δικό μου παλάτι, έχει κρατήσει πολύ αυτό το άτιμο το λίγο...
Φοβάμαι μην γίνει ο πάγος άθραυστος...
(Η Βασίλισσα του Χιονιού ήταν το πρώτο μου παραμύθι. Όλα τα άλλα τα γνωστά, τα θυμάμαι να μου τα λένε. Αυτό ήταν το πρώτο που το έπιασα με τα χέρια μου, το διάβασα, είδα τις εικόνες... Δεν θα το ξεχάσω ποτέ!)
Έλα να σε τρίψουμε...
:))
Ηλιογράφε, δεν γνωρίζω τι είναι τα χαϊκού. Οι νιφάδες, όμως, είναι πράγματι όμορφες...
Negma μου, Μην ανησυχείς. Ο πάγος λιώνει. Δύσκολα, αλλά λιώνει. (Τί σύμπτωση! κι εμένα ήταν το πρώτο παραμύθι που διάβασα μόνη μου. Μάλιστα με είχε εντυπωσιάσει η ζωγραφιά της βασίλισσας. Τόσο παγωμένη!)
Κυνηγέ, λυπάμαι δεν σε κατάλαβα
Καληνύχτα
Χαριτολογούσα βρε χαζούλι...
Φιλί
Μα σαν φύγει το γυαλί απο τα μάτια σου (τι απίστευτη εικόνα) , σαν οι πάγοι λιώσουν και ο ήλιος ζεστάνει την ψυχή σου, τότε θα δεις πως άξιζε η αναμονή μέσα στο κρύο...
Πόσες αλήθειες κρύβουν άραγε τα παραμύθια των παιδικών μας χρόνων.
Την καλησπέρα μου
Χαϊκού: αυτό το είδος ποίησης πρωτοεμφανίστηκε στην Ιαπωνία τον 16ο αιώνα. Είναι ποιήματα με λίγες λέξεις που περιγράφουν τη φύση φανερώνοντας βαθύτερα νοήματα
Πνεύμα μου, έτσι πρέπει να΄ναι. Γιατί μόνο άν κερδίζεις κάτι με υπομονή κι επιμονή καταλαβαίνεις την αξία του...
Ηλιογράφε μου, σ΄ευχαριστώ πολύ για την γνώση που μου΄δωσες. Και με τιμάς λέγοντας το κείμενό μου χαϊκού. Αλήθεια...
Καλησπέρα
Post a Comment