Wednesday, February 14, 2007

Με το ίδιο μακό

Με το ίδιο μακό
και με κέφι κακό
φύγαν μέρες
Το φεγγάρι απ' τη μια
και του κόσμου η ζημιά
βάλαν βέρες

Τι θα κάνεις εσύ
είναι εννιά και μισή
τον καπνό μου φυσάω
Και προτού να λουστώ
σταυρουδάκι Χριστό
μες στα δόντια μασάω

Κι όλο εσένα θέλω μόνο
για κανέναν δεν σηκώνω
τώρα πια το ακουστικό
Μόνο εσένα και είμαι εντάξει
το ταβάνι έχει πετάξει
δυο φωτιές στον ουρανό

Σε χρειάζομαι και
το καινούργιο παρκέ
με το πόδι πληγώνω
Σου φυλάω μουσικές
στο ταξίδι να καις
μες στο χρόνο

Τι θα κάνεις λοιπόν
το κομμένο Depon
κυνηγάω στο σεντόνι
Και προτού να το πιω
σαν δεσμός με σκορπιό
λογαριάζονται οι πόνοι

Κι όλο εσένα θέλω μόνο
για κανέναν δεν σηκώνω
τώρα πιά το ακουστικό
Μόνο εσένα κι είμ' εντάξει
Το ταβάνι έχει πετάξει
δυό φωτιές στον ουρανό.

Ξύπνησα το χάραμα και άκουγα αυτό το τραγούδι στο μυαλό μου.
Βρήκα το cd και θα τ΄ακούσω στο δρόμο για τη δουλειά
Εκπληκτική η Ελευθερία Αρβανιτάκη

4 comments:

STATLER-WALDORF said...

Πολύ καλή μουσική επιλογή για να ξεκινήσεις την μέρα σου ευχάριστα και αισιόδοξα…!

Μικρός Πρίγκιπας said...

Πολύ όμορφοι, μα μελαγχολικοί οι στίχοι που διάλεξες.Όλα καλά;

bluesmartoula said...

statler-waldorf λίγο ειρωνικό το σχολιάκι ή μου φάνηκε? Εμένα μ'αρέσει ιδιαίτερα αυτό το τραγούδι και, ναι, τις περισσότερες φορές με μελαγχολεί....Πάντως την μέρα μου ευχάριστα μου την ξεκίνησε - είχε κι άλλα τραγούδια το cd.

Μικρέ μου πρίγκηπα: Σ΄ευχαριστώ για το ενδιαφέρον σου. Θα απαντήσω διπλωματικά: Η ζωή είναι όμορφη πάντα. Κι άλλες φορές όλα είναι καλά κι άλλες πάλι όχι. Αυτή η εναλλαγή είναι κουραστική για όλους, το παραδέχομαι, αλλά τουλάχιστον εγώ προσπαθώ να βρίσκω πάντα κάτι ώστε η διάρκεια των όμορφων/θετικών στιγμών να έχει απόηχο και στις άλλες, τις πιό δύσκολες....
Φιλιά

πνευμα said...

Μια γλυκιά μελαγχολία σς στολίζει σήμερα...

Το πνεύμα όμως βλέπει καιένα κρυφό χαμόγελο...

Ασ το μεγαλώσουμε με αγάπη και θετική ενέργεια!