Sunday, May 18, 2008

Twilight Zone

ΠΡΟΣΕΧΕ ΠΩΣ ΑΠΑΝΤΑΣ, ΟΤΑΝ ΣΕ ΡΩΤΟΥΝ...
ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΞΕΡΕΙΣ ΤΙ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΣΥΜΒΕΙ...


- Αγάπη μου, έλα μέσα. Έπιασε κρύο και δεν είσαι κατάλληλα ντυμένη
- Μμμμμ...Σάμ, η βραδυά είναι ονειρεμένη. Έλα κι εσύ έξω. Δεν κάνει πιά και τόσο κρύο
- Μαγειρεύω κούκλα μου. Εσύ έβγαλες πορεία, εγώ μαγείρεμα. Έτσι δεν συμφωνήσαμε?
- Χαχα! Λατρεμένη Ύδρα. Το τρελλό σκιπεράκι τό΄κανε πάλι το θαύμα του. Σε μισή ώρα φτάνουμε, νομίζω. Τί καλό ετοιμάζεις?
- Πίτσα αλά Σάμ
- Ωχ! Πάλι μακαρόνια θα φάμε...
- Με αδικείς...

Δεν άκουσε άλλο.
Ξαφνικά χάθηκε. Σ΄εκείνο το όραμα που έχει μήνες τώρα. Απο τότε που ξεκίνησαν τον γύρο της Μεσογείου με το ιστιοπλοϊκό...
Ήταν, λέει, σ΄ένα σπιτάκι με μιά μικρή αυλή και φορούσε παλιόρουχα. Γύρω της έτρεχαν μικρά πλασματάκια που την φώναζαν "μαμά". Κι εκείνη, σε πελάγη ευτυχίας, έτρεχε μαζί τους, έπαιζε, γελούσε...
Κι όλα όσα ήξερε δεν υπήρχαν. Η λιμουζίνα, ο οδηγός, τα κοσμήματά της, το απίστευτα μεγάλο της σπίτι, τα "φιρμάτα" ρούχα της, ο καλοντυμένος σύζυγός της...

Αχ, ο Σάμ! Υπέροχος άνθρωπος. Από 20 χρονών μαζί. Μαζί στα πάντα. Μαζί έχτισαν την αυτοκρατορία που τους παρέχει τα πάντα - κυριολεκτικά...

- Μια μέρα Σάμ. Μιά μέρα θα κάνουμε παιδιά. Γιατί βιάζεσαι? Όλη η ζωή μπροστά μας είναι...
- Μα, κοντεύουμε τριάντα μάτια μου
- Ε, και? Λέει κανείς πως στα τριάντα πρέπει να κάνεις παιδιά?

Φοβόταν. Φοβόταν πως δεν θα είχε την ικανότητα ή την άνεση να μεγαλώσει παιδιά. Φοβία που είχε απο μικρή. Πως μόλις γεννούσε, όλα θα ήταν χαμένα. Όλα για τα οποία είχε παλέψει, είχε οραματιστεί. Κι έτσι, το ανέβαλε συνέχεια.

Άνοιξε την πόρτα. Είδε το φτωχικό σπίτι, ένα δολλάριο αφημένο πάνω στον πάγκο της κουζίνας, τις κατσαρόλες - που ήταν τα παιχνίδια των παιδιών - κι αναστέναξε.
Δεν το άντεχε άλλο αυτό. Δεν γινόταν! Τα παιδιά ρακένδυτα, το σπίτι ερείπιο, χωρίς θέρμανση, άδειο ψυγείο, τριμμένα παλιά σεντόνια...
Κι ο Σάμ την διαβεβαίωνε:
- Αύριο γλυκειά μου, αύριο σίγουρα θα βρώ δουλειά. Θα το δείς.

"Φλάσμπάκς"μιας διπλής ζωής.
Κάποτε την είχαν ρωτήσει:
- Ευτυχία με χρήματα ή Ευτυχία με παιδιά?
Κι είχε απαντήσει με ερώτηση:
- Και τα δύο δεν γίνονται?

Κι έγιναν....

5 comments:

faraona said...

Ωραιοτατη η ιστορια ...
βεβαια υπαρχει και νια ενδιαμεση κατασταση που λεει παιδια και μια κανονικη οικονομικη κατασταση.

Αλλα αυτο δεν παιζει στο σεναριο Ε?

πολλα φιλια.

bluesmartoula said...

Φυσικά και παίζει αυτό το σενάριο Faraonίτσα μου. Αλλά τότε δεν θα ήταν Twilight Zone...
Γλυκειά Καληνύχτα

Alexis B said...

Μην περιμένεις μάγους να φέρουν την ευτυχία.
Σε περιμένει να πάς να την βρείς....
Καλή εβδομάδα

πνευμα said...

Στη ζώνη του λυκόφωτος εκεί που η αλήθεια ξεχωρίζει ελάχιστα απο το όνειρο.Μα και εκεί που κάλλιστα το όνειρο μπορεί να γίνει ένα με τον εφιάλτη.

Πρόσεχε τι σκέφτεσαι της είπε. Μπορεί αύριο αυτό να είναι η πραγματικότητα και όνειρο απατηλό αυτό που ως τώρα θεωρούσες δεδομένο...

Υπέροχη ιστορία.


Την καλησπέρα μου Charmed one

bluesmartoula said...

Alexis B, εγώ το ξέρω... Αυτή στο twilight zone δεν ήξερε...

Leo, έβλεπες κι εσύ την σειρά? Απίθανη ε?

Γλυκειά καληνύχτα σας...