Wednesday, March 26, 2008

Shadow on the wall



Ξέρεις...
Μερικές φορές, έτσι όπως πέφτει το φώς,
η σκιά στον τοίχο είναι τεράστια, πελώρια, παραμορφωμένη...
Δεν της δίνεις σημασία...
Ξέρεις πως είναι μόνο μιά σκιά...
Ένα παιχνίδι του μαύρου στο άσπρο...
Χαχαχα!
Νομίζεις...
Φυλάξου...
Μπορεί να ζωντανέψει...


6 comments:

helorus said...

Φόβος αλλά και γοητεία. Σκοτεινό, παραμορφωμένο, αλλάζει, μεταμορφώνεται.

Είναι ήδη ζωντανό το σκιώδες μέρος μας. Απλώς δε μας αρέσει να το δεχόμαστε.

Μια καλημέρα σε σένα και στη σκιά σου που υποψιάζομαι πως θα είναι εξόχως γοητευτική :)

Scott McLean said...

Hello, How are you doing? I'm just up late looking at some blogs. Hope you have a good weekend. Take care.

bluesmartoula said...

Helorus, δεν υπάρχει σκιά χωρίς φώς. Σ΄ένα αιώνιο κι ασταμάτητο παιχνίδι ζούν αυτά τα δυό. Και δημιουργούν έργα τέχνης, γοητείας, σαγήνης...
Κι η φαντασία μας τους δίνει ανάσα, χρώμα και πνοή.
Γλυκειά καληνύχτα

Scott mclean, have a good weekend yourself! Thanks for dropping in...

Unknown said...

Οι σκιές ζωντανεύουν, ξέρουν να κοιτούν...

...μες τη σιωπή τους λένε τ΄ανείπωτα...σ' αυτούς που μπορούν και τις ακούν...

Φιλιά βρόχινα...

πνευμα said...

Ξέρεις...

Πάντα να φυλάγεσαι γιατί τίποτα δεν είναι τόσο άκίνδυνο όσο φαίνεται.

Μερικές φορές τούτο το "παιχνίδισμα" στον τοίχο παραμένει ακόμη και όταν το φως σβήσει...

bluesmartoula said...

Νεράιδα βρόχινη, δίκιο έχεις. Να τολμήσω να πώ: σ΄όσους θέλουν να τις ακούν? Γιατί όσοι θέλουν, μπορούν

Υ.Γ. Γράφεις όμορφα

Πνεύμα μου, όταν το φώς σβήνει και μένουν οι σκιές, τότε χρειάζεται μεγαλύτερη προσοχή... Μπορεί να σ΄αιφνιδιάσουν...

Καληνύχτα ήρεμη...