There are some things in life that you just won't have. Then again, you might be lucky.... And discover that it was not those you wanted...
Wednesday, November 28, 2007
Πάμε για καφέ?
- Καλησπέρα
- Έλα, τί κάνεις?
- Τώρα, άν σου πώ καλά, θα με πιστέψεις?
- Μπά. Δεν ακούγεσαι καλά
- Ούτε κι εσύ, όμως
- ΟΚ. Πάμε για καφέ?
- Βαριέμαι την βρωμοκίνηση, να πάρει η ευχή
- Όπως θές. Λοιπόν, τί συμβαίνει?
- Δεν ξέρω. Τελευταία είμαι πολύ ... κάπως
- Κατατοπιστικό
- Να, μωρέ, όλα μου φταίνε. Όλα ανάποδα. Απ΄την ώρα που ξεκινάει η μέρα μέχρι το βράδυ.
- Ούτε ένα θετικό?
- Ούτε.
- Μήπως τα βλέπεις λίγο μαύρα?
- Μπορεί
- Χρειάζεσαι αέρα. Να ξεσκάσεις. Βράσε την κίνηση, κι έλα να πάμε για καφεδάκι. Ξέρεις ότι μπορώ να σου δώσω άλλη οπτική
- Ναι, το ξέρω. Οι φίλοι είναι οι καλύτεροι ψυχολόγοι...
- Λοιπόν σε μιά ωρίτσα στη γωνιακή?
- Έγινε. Τα λέμε...
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
3 comments:
Φιλία!
Υπέρ-πολύτιμο αγαθό και τόσο δυσεύρετο στις μέρες μας.
Καλησπέρα Σμαρτούλα μου
Πόσο δίκιο έχεις καλό μου πνεύμα.
Είναι τόσο σπάνιο...
Προϋποθέτει καθαρές και αγνές ψυχές κι απ΄τις δυό πλευρές.
Αυτό είναι δυσεύρετο!
Καληνύχτα
Υ.Γ. Εκεί που τριγυρνάς κι αιωρείσαι, όσους/ες φίλους/ες μου βρείς που τους αγάπησα τον καθένα ξεχωριστά, δώς τους λίγη απ΄την αύρα σου. Δεν τους ξεχνώ, κι ας με πλήγωσαν...Αλλά δεν τους θέλω και στη ζωή μου πιά.
Φιλιά γλυκά
Καθαρές ψυχές,τα είπες όλα...
Post a Comment