Φουρτουνιασμένη θάλασσα η μέραΑφρός από κύματα που σπάνε σε βράχια που στέκοντ΄ αγέρωχα αιώνες μπροστά της - θαρρείς, σαν τείχη μιας πόλης που βυθίστηκε σ΄αιώνια λήθη
Με σμιλεμένα απομεινάρια ξεχασμένων μεγάλων πολιτισμών κι απολιθώματα στιγμών ζωής ανθρώπων που αγαπήθηκαν και μισήθηκαν μαζί
Ψυχρά, παγωμένα μάτια τα βουνά κοιτούν - χωρίς οίκτο, απρόσωπα, απόκοσμα - τις σκιές να περιπλανώνται ανάμεσα στα σοκάκια και τους γκρεμισμένους τοίχους
Και τα σύννεφα, σκέψεις που αιωρούνται κι αποτυπώνονται - κομμάτια από λευκό καμβά
Σε φόντο μπλέ....
Σε φόντο μπλέ....
7 comments:
Γεια σου ποιητικη ψυχη!
Μας ταξιδευεις σε απεραντο γαλαζιο κοσμο....
...νοσταλγικα ταξίδια...
:)
Μια γαλάζια καλημέρα...
Αυτό το υπέροχο μπλέ...
Λατρεμένο, μελωδικό, παιχνιδιάρικο.
Πολλές μπλέ καληνύχτες...
Μια απόκοσμα εύθραυστη θάλασσα να έρχεται σε αντίθεση με μια αγέρωχη ψυχή...
...Μια ψυχή σμιλεμένη θαρρείς με γαλάζιο αδράχτι.
Υ.Γ Ποιητικός οίστρος σε κυανούν καμβά...
Απλά υπέροχο Σμαρτούλα.
Σ΄ευχαριστώ πνεύμα μου.
Με τιμάς
Καλημέρα
Post a Comment