Είμαι στη μικρή μπλέ σμαρτούλα...
Εθνική...
Κίνηση.... άστα να πάνε.
Σταμάτα, Ξεκίνα....
Είμαι απορροφημένη στις σκέψεις μου.
Σκέφτομαι τα παιδιά μου, τι θα γίνει αύριο στη δουλειά....
Προθεσμίες που μάλλον προλαβαίνω, ίσως και όχι....
Τι θα κάνω με την άλλη δουλειά. Πως θα τα χωρέσω όλα στο πρόγραμμα...
Και προφανώς έχω αρκετά "περίεργη" έκφραση....
Μάλλον "σκοτεινιασμένη".
Σκέψεις ανακατεμένες με άγχος, πίεση, κούραση (γι΄αυτό μ΄αρέσει να οδηγώ...)
Η άκρη του ματιού μου "πιάνει" δίπλα μου κάποιον/κάποια που έχει καρφώσει το βλέμμα του/της επάνω μου.
Ασυναίσθητα, γυρνάω το κεφάλι μου.
Κοιτάω και βλέπω έναν κύριο, γύρω στα 45 υπέθεσα, ο οποίος έχει ένα ΠΛΑΤΥ χαμόγελο.... και με κοιτάει....
Αμηχανία....
Σταματημένοι, κι αυτός με κοιτάει χαμογελώντας....
Αμηχανία (δις)...
Με τα χέρια του μου "ζωγραφίζει" χαμόγελο....
Ασυναίσθητα χαμογελώ κι εγώ...
Και συνειδητοποιώ πως ΑΥΤΟ ακριβώς χρειάζομαι.
Το χαμόγελό μου. Την καλή μου διάθεση....
Δεν είναι καθόλου δύσκολο...
Δυνατή μουσική και ΦΥΓΑΜΕ....
Υ.Γ. Όμορφε άγνωστε, σ΄ευχαριστώ.
Μου θύμισες όλα όσα ξέρω.....και τα είχα αφήσει για λίγο....
Οι συνθήκες βλέπεις....
Και ξανά πρός τη δόξα τραβά.....
7 comments:
Υποψιάζομαι ότι είχες αυτή την έκφραση γιατί οδηγώντας τον κουβά γύρισες πίσω και έψαχνες να βρείς που είναι το υπόλοιπο αυτοκίνητο!
Αααααα. Αθεόφοβε θα παρεξηγηθώ.
Λίγα λόγια για το σμαρτουλίνο μου γιατί.....δαγκώνω!!
Δεν ειναι σαν ενα μικρο θαυμα, οταν μας αγγιζει η καλοσυνη των ξενων?
Είναι θαύμα για μένα tolitsa μου ό,τι όμορφο και καλό με αγγίζει....
Έχεις δίκιο.
Καλησπέρα
Κάτι μου λέει ότι έβλεπες πολύ Μικρούτσικο μικρή............
Συμφωνώ...
Φιλί
Πρίγκηπα: Κάτι σε χαλάει. Πρέπει να το κοιτάξεις...
Κυνηγέ μου: Συμφωνείς με τον Πρίγκηπα?????????
Post a Comment