(Και δεύτερο πόστ σήμερα? Αααααα δεν πάμε καλά...)
Τί κάνετε όταν ανοίγει η πόρτα του ασανσέρ και - ενώ είστε συγκεντρωμένοι σε κάτι - βγαίνοντας, πάτε να πέσετε πάνω σε κάποιον?
Αλλάζετε κατεύθυνση για να μην πέσετε επάνω του και "τρακάρετε" και συνεχίζετε την πορεία σας. Σωστά?
Ε, κι εγώ αυτό έκανα....
Έστριψα δεξιά και βγήκα έξω απ΄την πόρτα του κτιρίου.
Άναψα το τσιγαράκι μου και μίλησα στο κινητούλι μου.
Τώρα, γιατί νοιώθω ακόμα πίσω μου ένα ζευγάρι μάτια να με κοιτάνε δεν ξέρω.
Αλλά ανατριχιάζω απ΄το αλλόκοτο αυτό συναίσθημα.
Δεν μ΄αρέσει καθόλου.
Δεν θα πάρω. Ευχαριστώ....
Πάρε τα μάτια σου από πάνω μου. Δεν τα θέλω.
8 comments:
Γι αυτό ακριβώς τον λόγο πρέπει να προτιμάμε τις σκάλες...........
Τί σε κάνει να πιστεύεις πως δεν μπορεί να συμβεί και στις σκάλες?
Γιατί αν κοιτάει εσένα στις σκάλες θα τσακιστεί και θα πέσει.........
Χαχαχαχαχα
Μαλλον τον θαμπωσες!!!
Τολίτσα, δεν έχει να κάνει με "θάμπωμα". Σε διαβεβαιώ. Κι ούτε μ΄ενδιαφέρει...
Ανάλογα με το ποιός ή ποια νοιώθουμε οτι μας κοιτάει..Καθως επίσης και αν γνωρίζουμε τον λόγο που μας κοιτάει βοηθάει λιγουλάκι παραπάνω!
Καλησπέρα Λεοντάρι Zooman. Η αρνητική αύρα απλά υπάρχει. Έτσι, χωρίς λόγο. Κι έχω μάθει τον τρόπο να την αποκρούω και να την εκδιώκω από πάνω μου.....Χεχε
Post a Comment