Monday, March 12, 2007

Σσσσσσσ....άκου την στιγμή.....

Κατακαλόκαιρο.

Βράδυ.

Ο ήλιος έχει ήδη πέσει αργά μέσα στη θάλασσα, για το βραδυνό του μπάνιο, αφήνοντας πίσω του έναν πορτοκαλί δρόμο, με κόκκινη άσφαλτο που οδηγεί στο ουράνιο τόξο. Αύριο.

Ένα πολύ ελαφρύ αεράκι δροσίζει το σώμα μου, που'χει καεί όλο το πρωί απ΄το παιχνίδι στη θάλασσα.

Η αίσθηση της ελευθερίας από τα βαριά ρούχα είναι πλέον καθημερινότητα την οποία, όμως, δεν χορταίνω. Ελευθερία από όλα....

Ξυπόλητη διασχίζω το γκαζόν, φορώντας μόνο το μαγιό μου και κρατώντας ένα ποτήρι παγωμένη βότκα. Με πολλά πολλά παγάκια.... Μ΄αρέσει ο ήχος τους όταν συναντιούνται. Γκλίνγκ, γκλίνγκ σα μουσική....Σαν τον ήχο δύο εραστών όταν έχουν να ιδωθούν τρία μόνο λεπτάκια....

Άδειο το μυαλό απ΄όλα εκτός απ΄την υπέροχη εικόνα που αντικρύζω απ΄την αυλή μου.

Απαλό λαμπύρισμα της νύχτας στο σιωπηλό και φαινομενικά ακίνητο νερό. Απαλό θρόϊσμα των φύλλων των πεύκων - μαγικά μυστικά στον αέρα - φτάνει στ΄αυτιά μου.

Το αεράκι φέρνει με διαλείματα αποσπάσματα μιάς μουσικής από κάπου.... μακρυά.....

Ανακατεύεται με αυτήν που ακούω για λίγο και μετά φεύγει....

Ακουμπάω το σώμα μου στα κάγκελα που είναι ζεστά...ακόμη.

Και το βλέμμα μου πλανιέται μέχρι εκεί που φτάνει.

Και το μυαλό μου ταξιδεύει μέχρι εκεί που δεν φτάνω.

Ανάβω τσιγάρο, βρέχω τα χείλη μου με λίγο ποτό....

Η δροσιά του μ΄ανακουφίζει.

Κλείνω τα μάτια,

Φέρνω στο μυαλό μου την εικόνα

Ακούω την στιγμή

Και χαμογελάω.....

Ευτυχισμένη.



6 comments:

Μικρός Πρίγκιπας said...

Μακάρι Σμαρτούλα όλες μας οι στιγμές να ήταν έτσι όπως την περιγράφεις τώρα.Χαλαρές.Φίλα μου τα μικρά.Αν δεν έχουν κοιμηθεί ακόμα.........

bluesmartoula said...

Εμείς φτιάχνουμε τις στιγμές πρίγκηπα. They're only one blink away...
Τα μικρούλια μου κοιμούνται, αλλά θα τα φιλήσω... πολύ...
Σ΄ευχαριστώ.

πνευμα said...

Πολύ όμορφη εικόνα.

Στιγμές ονειρικές...

tolitsa said...

ΔΕΝ ΘΑ ΜΑΣ ΦΑΝΕ ΕΜΑΣ ΟΙ ΕΚΛΕΙΨΕΙΣ
ΔΕΝ ΘΑ ΜΑΣ ΦΑΝΕ ΕΜΑΣ ΟΙ ΕΚΛΕΙΨΕΙΣ
ΔΕΝ ΘΑ ΜΑΣ ΦΑΝΕ ΕΜΑΣ ΟΙ ΕΚΛΕΙΨΕΙΣ
ΔΕΝ ΘΑ ΜΑΣ ΦΑΝΕ ΕΜΑΣ ΟΙ ΕΚΛΕΙΨΕΙΣ

Ακολουθησα την συμβουλη σου και κολλησε η βελονα μεχρι το νεο post.

Ονειρικη εικονα. Σχεδον ακουω τα τζιτζικια!!!!

bluesmartoula said...

Πνευματάκι μου, πραγματικά ονειρικές.....

Tolitsa, σ΄εμένα έπιασε η επανάληψη. Εύχομαι και σ'εσένα...Θα εκμυστηρευτώ κάτι: Τα τζιτζίκια μου αλλάζουν τα φώτα...Πονοκέφαλοοοοοοοοςςςςςς
χιχιχιχιχι

Anonymous said...

Που εισαι μικρο να ερθω να σε δω με το μαγιω? Και τι σου λεει η σιωπη? Μετα απο τι ακους φωνες? Και καμπανες?
Θα ειναι καλος φαινεται.
ΠΟΛΥ καλος μαλιστα και τον αφησες να φυγει?
Να ερθω εγω?
Συγνωμη αυδιες λεω με πιανει καμια φορα (και εχει ξεχασει να με αφησει)