Θέλω να πάω μιά βόλτα στο φεγγάρι. Είναι τόσο υπέροχο σήμερα!
Θέλω να "εκσφενδονιστώ" και τσούπ να μπλεχτώ ανάμεσα στα ασπρόγκριζα βουνά του.
Να μείνω κολλημένη επάνω του. Κι από κεί να κοιτώ τη γή.
Να χαμογελώ, να με βλέπει η γή και να χαμογελά κι εκείνη.
Θέλω να γίνω ένα με το φεγγάρι.
Ή καλύτερα να γίνω εγώ φεγγάρι. Τόσο πολύ να μ΄αγαπήσει η γή.
Να χορεύω γύρω της γαϊτανάκι.
Να λικνίζεται μαζί μου σ΄έναν απίστευτα μελωδικό χορό.
Να κοιτάω το σύμπαν και να με κοιτάει κι αυτό.
Να γνωριστούμε. Να γίνουμε φίλοι.
Να μιλάμε, να μιλάμε, να μιλάμε και τα λόγια μας να χάνονται στο μαύρο και να γίνονται αστεράκια.
Να μαλώνουμε, να διαφωνούμε και ο αχός της δυνατής φωνής μας να έρχεται πίσω σ΄εμάς. Αντίλαλος. Και να διώχνει τους γαλαξίες που θέλουν να μας επιτεθούν.
Να μ΄αγκαλιάζει με τα μαύρα χέρια του και να γίνω κι εγώ "παιδί" του, όπως και τα άλλα ουράνια σώματα.
Να είμαι το φεγγάρι του. Το ένα και μοναδικό φεγγάρι του.
Αυτό που χαμογελάει στη γή....
Ένα χαμόγελο, μια αγκαλιά, λίγες κουβέντες....
Και το σύμπαν να γεμίσει αστέρια, πολλά πολλά πολλά αστέρια, χιλιάδες.
Για να φωτίζουν τη νύχτα.
Και ίσως κάποια στιγμή να γίνει μέρα.................
5 comments:
Πολύ όμορφο Σμαρτούλα.:-)
κι εγω θελω...θελω μια μερα να κανω ενα παρτυ σαν εκεινο του Λουκιανου Κηλαηδονη και να σας καλεσω οοοοοολους να γιορτασουμε μαζι.Τι θα γιορτασουμε ειναι αλλο θεμα...μαλλον το οτι ειμαστε μαζι ;-)
Γι'αυτό υπάρχουν τα όνειρα.Για να έχουμε κάτι να ελπίζουμε......
Πριν λιγο περασα απο το blog της ,καπετανισσας , που μας θυμισε οτι σαν σημερα , το 1994 η Μελινα ανοιξε πανια. Και το τραγουδι που μου ηρθε στο μυαλο εχει σχεση με το φεγγαρι.
Στο αφιερωνω
"Τρεις μέρες χώ-, τρεις μέρες χώρισα από σένα
Τρεις νύχτες μέ-, τρεις νύχτες μένω μοναχή
σαν τα πουλιά που στέκουν τώρα δακρυσμένα
όταν τα βρέ-, όταν τα βρέχουν οι ουρανοί
Διώξε τη λύπη παλικάρι
Πάμε μια βόλτα στο φεγγάρι
Πώς να βγω και, πώς να βγω και να περπατήσω
Τα λόγια του, τα λόγια του να θυμηθώ
Με το φεγγάρι πώς, αχ πώς να τραγουδήσω
Με το φεγγάρι πώς να παρηγορηθώ
Διώξε τη λύπη παλικάρι
Πάμε μια βόλτα στο φεγγάρι ..."
Μερσί πνεύμα μου
Εύα μου γλυκειά. Ωραία ιδέα. Να΄χει και φεγγάρι έτσι? Να το οργανώσουμε....
Πρίγκηπα τα όνειρα υπάρχουν γιατί εμείς θέλουμε να ελπίζουμε. Όταν σταματήσουμε να ελπίζουμε σταματάν τα πάντα.
Τολίτσα σ΄ευχαριστώ απ΄τα βάθη της ψυχής μου για το υπέροχο, λατρεμένο τραγούδι. Σ΄ευχαριστώ.
Και ενός λεπτού σιγή πρός τιμήν της Μελίνας....
Post a Comment