Saturday, February 17, 2007

Πυραμίδα

Με προσκάλεσε ο Γιώργος και αποδέχτηκα:
Είναι ένα παιχνίδι των bloggers αλυσίδα, όπου ο καθένας μας που λαμβάνει πρόσκληση "αποκαλύπει" 5 δικά του προσωπικά στοιχεία και αμέσως μετά προσκαλεί 5 bloggers στην πυραμίδα αυτή.
Επειδή δεν έχω μεγάλο θάρρος με bloggers, θα προσκαλέσω εδώ όσους διαβάζω και δεν έχουν προσκληθεί - τουλάχιστον απ΄όσο έχω διαβάσει στα πόστς τους - κι όσοι δεν θέλετε να συμμετέχετε, απλά δεν συμμετέχετε. Εντάξει?
θα μοιραστείτε μαζί μας 5 προσωπικά σας στοιχεία?
(χωρίς να με δείρετε ?)
Τα δικά μου τώρα:
1. Συνεχίζω να πιστεύω στην καλοσύνη, την αγάπη και τον άνθρωπο ακόμα και σήμερα, μετά από πολλά, δυνατά "χαστούκια" τα οποία κανονικά θα έπρεπε να με είχαν πείσει να μην πιστεύω πιά. Επιπλέον, αδιαφορώ πλήρως για όσους με χαστούκισαν άν και κατά βάθος θέλω να πιστεύω ότι το έκαναν άθελά τους. Έτσι τους έχω - με τον τρόπο μου - συγχωρήσει.
2. Λειτουργώ με το συναίσθημα. Τελεία. Είμαι ερωτευμένη με τον έρωτα και τη ζωή. Γελάω με την ψυχή μου και μου έχουν πεί ότι όπου πάω φέρνω έναν αέρα ευθυμίας, χιούμορ και γέλιου.
3. Ο μεγαλύτερος φόβος μου, αγωνία μου, άγχος μου είναι ότι δεν είμαι καλή μητέρα
4. Άν και όσοι με διαβάζετε ξέρετε πως ήμουνα παντρεμένη 6 χρόνια, χώρισα πρόσφατα - δική μου απόφαση - και έχω δύο υπέροχα παιδιά, ίσως δεν ξέρετε πως, έχοντας μεγαλώσει σε ένα περιβάλλον απίστευτης αγάπης και υποστήριξης, αυτό που με πλήγωσε περισσότερο είναι ότι δεν δέχτηκα να πιστέψω αυτό που γινότανε απ΄την αρχή. Με πλήγωσε το ότι έκλεισα τα μάτια μου σε κάτι που ήταν οφθαλμοφανές έτσι ώστε να το αντιμετωπίσω στην αρχή.
5. Μου αρέσει πάρα πολύ να τραγουδάω. Ακούω μουσική και τραγουδάω συνέχεια. Από μικρή. Στη διάρκεια του γάμου μου σταμάτησα. Το παρατήρησαν και οι αδερφές μου και οι δύο lifelong φίλες μου. Από τότε που χώρισα, άρχισα να ξανατραγουδάω καθημερινά. Πέρσυ τον Σεπτέμβριο, τραγούδησα σε πρόγραμμα καραόκε και ήταν μία από τις ομορφότερες εμπειρίες της ζωής μου.... την οποία θα ήθελα να επαναλάβω σύντομα
Φιλιά γλυκά και καληνύχτες

7 comments:

Anonymous said...

Τι να πω μολις με περιεγραψες με ακριβεια χιλιοστου συνεχισε χαρα μου γιατι οπως εχω ξαναπει η ζωη ειναι μικρη σκληρη αλλα ωραια η ουσια ειναι να περναμε καλα και οταν αυτο δεν γινεται πρεπει να εχεις τα κοτσια να το διορθωνεις.
Εσυ τα καταφερες μπραβο σου εγω οχι.

Μικρός Πρίγκιπας said...

Καταρχήν σ'ευχαριστώ αληθινά που με επέλεξες.Αλλά από την αρχή δεν μου είχε κάτσει καλά όλο αυτό το concept.Μπορεί να είμαι λάθος, αλλά το τι είμαστε το δείχνουμε όλοι μέσα από αυτά που γράφουμε σχεδόν καθημερινά.Υποτίθεται ότι καταθέτουμε την ψυχή μας και αυτοί που μας διαβάζουν πρέπει να καταλαβαίνουν τι σόι άνθρωποι είμαστε.

πνευμα said...

Σμαρτούλα μου με τιμά η πρόσκληση σου. Είσαι ένας υπέροχος άνθρωπος μα αυτό δεν χρειάζεται να στο πω εγώ. Ξέρεις πως θα ήθελα πολύ να συνεχίσω αυτο το παιχνίδι μα δεν έχω να προτείνω κάποιον που να μην έχει ήδη προσκληθεί.Ο κύκλος των ανθρώπων που επισκέπτονται το μαγαζάκι της μοναξιάς μου είναι ελάχιστοι και απο όσο είδα με πρόλαβαν ήδη άλλοι.

Σε ευχαριστώ απο τα βάθη της καρδιάς μου.

Ένα πνεύμα

ΗΛΙΑΧΤΙΔΑ said...

Μπράβο που πήρες τη ζωή σου στα χέρια σου για να την κάνεις πιό όμορφη αφού είναι φανερό (& από το ότι δεν τραγουδούσες στα χρόνια του γάμου σου) πως δεν ήσουν ευχαριστημένη/ευτυχισμένη! Έτσι είναι: οι χαρούμενοι, αισιόδοξοι άνθρωποι είμαστε & θαρραλέοι! Κάτι ανάλογο έκανα κι εγώ κάποτε (μόνο που εγώ τότε δεν είχα παιδιά) & σήμερα είμαι τρισευτυχισμένη που βρήκα τότε το θάρρος & τη δύναμη να κάνω την επανάστασή μου... Να είσαι καλά, να παραμείνεις έτσι αληθινή, ανθρώπινη & γλυκιά κι όλα θα γίνουν πολύ πιό όμορφα!
Φιλιά στα αγγελούδια σου,
Να περάσετε πολύ-πολύ όμορφες Απόκριες!

Cybergoulion said...

Πρώτα πρώτα σ'ευχαριστώ για την πρόσκληση αλλά δε θα συνεχίσω την αλυσίδα για μερικούς απλούς λόγους, σχεδόν τους ίδιους για τους οποίους σπάνια στέλνω σε άλλους τα άσχετα mail που μου στέλνουν εκτός αν μου αρέσουν πάρα πολύ. Συνοψίζονται στο ότι δε θεωρώ τον εαυτό μου blogger, εννοώντας ότι δεν πιστεύω ότι ανήκω σε κάποια ομάδα ανθρώπων μόνο και μόνο με βάση το ότι έχω blog. Εγώ απλά θεωρώ ότι έχω ένα μέρος για να λεω τμήμα των σκέψεων μου και το ξεκίνησα αρχικά για να κάνω πλάκα με 2-3 φίλους που με διάβαζαν. Χαίρομαι που άρεσε σε μερικούς όπως και εμένα μου αρέσανε κάποιων άλλων, όπως και να το κάνεις είναι μια καλή και ειλικρινής σχέση μεταξύ ανθρώπων.

Χμμμ.. ήδη σου είπα ένα προσωπικό μου στοιχείο :-) οφείλω το τελειώσω τουλάχιστον!
2. Είμαι μοτοσυκλετιστής και ακόμη δεν ξέρω αν έμπλεξα με τις μηχανές επειδή ήμουν φευγάτος ή είμαι φευγάτος επειδή έμπλεξα με τις μηχανές.
3. Μου αρέσει να κάνω τους άλλους να γελάνε, αν γίνεται και μέχρι δακρύων.
4. Δεν ξέρω αν είναι αληθινή η εικόνα που έχω για τον εαυτό μου, πάντως τα έχουμε βρει και περνάμε καλά μαζί (όχι δεν είναι σχιζοφρένεια, είναι σχήμα λόγου)
5. Το ίδιο όπως το πάνω αλλά αντικατέστησε το "τον εαυτό μου" με "την Έλενα" ;-)

bluesmartoula said...

Κοκκινούλη μου, ποτέ δεν είναι αργά... γιατί ήδη έχεις πάρει χαμπάρι για το τί σημαίνει πως η ζωή είναι μικρή. Από "πρώτο χέρι" θα έλεγα...

Πρίγκηψ και πνευματάκι μου χαλαρώστε λιγάκι.... μασαζάκι??? Κανείς δεν καταλαβαίνει τι σόι άνθρωποι είμαστε καλά μου πλάσματα. Μόνο εάν θέλουμε εμείς. Σωστά?

Ηλιαχτίδα.. με τιμά η επίσκεψή σου. Και διάβασα κάποια πράγματα στο μπλόγκ σου που πολύ μου άρεσαν. Κέρδισες, λοιπόν, μία επισκέπτρια ακόμη.

cybergoulion εμείς τα Θεσσαλιωτάκια έτσι φευγάτοι είμαστε. Και γουστάρω τρελλά. Επ΄ουδενί μην σου περάσει απ΄το μυαλό σου ότι σε προσκάλεσα στο παιχνίδι αυτό για άλλους λόγους απ΄αυτούς που ανέφερα: Σε διαβάζω καθημερινά. Όταν γράφεις... Μην παρεξηγηθούμε κι όλας...... Πάντως, σ΄ευχαριστώ πάάάάρα πολύ που μοιράστηκες μαζί μας αυτά τα 5 πράγματα. Είσαι σπαθί! Και το κυριότερο, τα΄χεις βρεί και μ΄εσένα...(πατριωτάκια βρέ. πρέπει να αλληλοϋποστηριζόμαστε...) Άσε δε, τα σχέδια σου... Εκπληκτικά. Καληνύχτες και γλυκά φιλιά στην Έλενά σου.

Cybergoulion said...

Δε φαντάστηκα τίποτα άλλο, μην ανησυχείς και το ότι δεν το συνεχίζω δε σημαίνει ότι δε θα παίξω κιόλας!
:-P