Tuesday, February 06, 2007

Ο έρωτας

Το μικρό αυτό, ανόητο, τυφλό και παιχνιδιάρικο ζουζούνι....
Όταν περάσει, αφήνει την μαγική του σκόνη και όλα λαμπυρίζουν....
Μικρές δροσοσταλίδες κάνουν τα πάντα να φαντάζουν πλατινένια....
Η μέρα έχει πάντα ήλιο....
Η νύχτα, πάντα πανσέληνο....
Οι φωνές, μελωδίες....
Το άγγιγμα, ηλεκτρισμός....
Το βλέμμα δεν εστιάζει πουθενά....

Κι οι εραστές στροβιλίζονται σε δίνη
Σ΄έναν αέναο χορό
Σε μιά ατέλειωτη πανδαισία των αισθήσεων.....

4 comments:

Anonymous said...

Χμμμ. ζουζουνι ειπαμε ε?
Κανετε λαθος ειναι το νοημα της ζωης.Γιαυτο γεννηθηκαμε απλα οι αρχαιοι σοφοι του εδωσαν υποσταση.
Ξεχασες να πεις οτι η κουραση εξαφανιζεται και μπορει να εισαι σε κατασταση τρελη να μη περνεις ειδηση ποτε ξανα ξημερωσε και ποτε θα ερθει η ωρα να ξαναδεις τον ερωτα σου.
Να ξεχνας να φας να ξεχνας τη μερα και την ωρα ακομα να μην ακους κανενα μονο ποτε θα δεις αυτο το Ζουζουνι που σου δινει το νερο της ζωης.
Ειναι πολα που θελω να πω ακομα αλλα θα γινω γραφικος.
Προσοχη λοιπον στα Ζουζουνια μπορει να ειναι ο Ερωτας σας.
ΕΡΩΤΕΥΤΗΤΕ ΕΙΝΑΙ ΖΩΗ

Anonymous said...

Και μην ξαναδω κατι για την ορθογραφια γιατι δεν θα ξαναγραψω εδω φιλια.

αθεόφοβος said...

Και μετά τον στροβιλισμό παντρεύεσαι και πιάνεις την μυγοσκοτώστρα να κυνηγήσεις το ζουζούνι!

bluesmartoula said...

κοκκινοσμαρτούλη μου, άν και έχω καιρό να το πάθω (σ΄ευχαριστώ Θεέ μου) δεν θυμάμαι να έχω ξεχάσει ποτέ να φάω....χεχε
Όσο για την ορθογραφία, έχω ηθική και ιερή υποχρέωση, ως βέρα καθηγήτρια (όχι βέρα στο δεξί) να διορθώνω και να βαθμολογώ.
Οπότε κόψε τις απειλές γιατί...δεν θα σε πάρουμε μαζί μας στην Άνδρο...

Αθεόφοβε: δεν φταίει το δόλιο το ζουζούνι για την παντρειά. Γιατί να το μυγοσκοτώσεις το καϋμένο? Αλλά, άν το πιάσεις φώναξέ με σε παρακαλώ να το βασανίσω αλύπητα...