Thursday, December 28, 2006

Μπλιάχ!

Το πρωί ξύπνησα με μιά απαίσια γεύση στο στόμα μου. Ούτε είχα φάει τίποτα, ούτε είχα πιεί τίποτα χθές το βράδυ. Μόνο μιά τεράστια κούπα τσάι είχα πιεί. Τα μάτια μου ήταν πρησμένα, τα χείλη μου κολλημένα - όπως όταν έχω πυρετό.
Πανικός! Όχι κι αυτές τις γιορτές......Αδικία
Μετά από δύο λεπτά, το θερμόμετρο έδειξε 36,6 => καλά πάμε
Αλλά γιατί αυτό το χάλι, μπλιάχ?
Και θυμήθηκα:
Η αγάπη όλα τα ελπίζει, η αγάπη όλα τα υπομένει, δίνει ζωή στην οικουμένη κι η γή γυρίζει, κι η γή γυρίζει......
Είχε αφιέρωμα στην Μαρινέλλα χθές βράδυ.
Εκπληκτική τραγουδίστρια. Καταπληκτικά τραγούδια.
Στο εν λόγω, που το τραγούδησε με τον Κώστα Χατζή, έκλεισα την τηλεόραση.
Μπλιάχ, μπλιάχ, μπλιάχ.....
'Οχι για το τραγούδι. Όχι για την ιδέα - φυσικά.
Για την πραγματικότητα....

4 comments:

Anonymous said...

Άδραξε τη μέρα....

Ζήσε κάθε στιγμή σα να είναι η τελευταία....

.....ένα Πνεύμα

bluesmartoula said...

Πνεύμα, σ΄ευχαριστώ που πέρασες απ΄το μαγαζάκι μου.
Δεν έχω να πω κάτι για το σχόλιό σου. Ίσως πρέπει να είναι έτσι. Έλα, όμως, που δεν είναι.
Φιλικά

Anonymous said...

Το τραγούδι μιλάει με τα λόγια του, και εννοώ όλα τα τραγούδια, για τον ιδεατό κόσμο, τον κόσμο που θα θέλαμε, και όχι για τον υπαρκτό πεζό και τρισάθλιο κόσμο που ζούμε. Δυστυχώς ο κόσμος αυτός θέλει να είσαι θηρίο για να μπορείς να επιβιώσεις και όσο κι αν δε μας αρέσει νόμος της ζούγκλας είναι εδώ.
Ας προσαρμοστούμε!

Anonymous said...

Το πνεύμα γνωρίζει ότι ελιναι δύσκολο...μα ότι είναι δύσκολο αξίζει....ότι λάμπει δν είναι χρυσός...

Θα χαιρόμουν να σε δω και στο δικό μου μοναχικό μαγαζάκι...